Dende un punto infinito,
onde emana co vento.
A néboa que pace
ó son da morriña.
Pecho o puño,
onde agocho a morte,
e vou.
Sorteando olas
cheas de lembranzas,
e vou.
Volátil, cúspeme a
indiferenza .
Empregando habilidades
bélicas,
contra mans inmóviles,
beizos brancos.
Tento rematar,
e quero volver entrar,
e vou.
Texto: Marta J.C.