Escaravellando
no vento,
ían
caendo pétalos,
caían
pouco a pouco,
un a
un.
Ollando
aquel mapa baleiro,
que non
era nada,
era
aire,
gasoso.
Palabras
envolventes,
pensamentos
enraizados,
é
negrura.
Emoción
depurada,
en
sangue,
en
tristura.
Asasinada
pola súa sombra,
naufragou
en terra,
ou no
ceo,
nun ceo
cheo de estrelas,
soidade.
Alento
a pecado,
pasa,corre,voa…
O medo
cegando á intimidade.
Carballo
oxidado,
cara un destino incompleto.
Escoita,
eu
baixome aquí.
Texto: Marta J.C.