Buf,
Onte apareceron unhas zapatillas ó lado da miña cama. A min.... Gustar non me gustan, ando ben mellor descalzo, pero pór, tampouco se molestaron en pormas. Eu alí as deixei... coma quen non quere a cousa. A verdade, xa van uns días, ou semanas, que o ambiente está... non sei... algo raro hai, pero tampouco lle fago moito aquel. Tocaríalle a lotería, ou eu que che sei... cousas que che ten a xente...
Bueno, déixote , que me vou deitar!!!!
...
Buf!... Chaman á porta!!!... Xa van 3 veces! Aquí non se levanta nin Dios!!!
Benvida pequena, pasa, coma se estiveras na túa casa.
Texto: Marta J.C.
No hay comentarios:
Publicar un comentario