Telas de araña
confitadas con calma.
Son do bater,
canto de berce.
Olladas soterradas
na parsimonia do mar embravecido.
Agarimosa escuma
sucumbida polos encantos das rochas.
Saqueo de paz.
Sentida e esperanzadora
homenaxe á pasividade.
Para o tempo,
correndo o reloxo.
Un prospeto de suspensión,
inhalacións de repouso.
Pensamentos a contraluz,
bagaxe virulenta
...
Léxico incomprensible,
ebria de mar.
Texto: Marta J.C.
No hay comentarios:
Publicar un comentario